Forum portalu turystyka-gorska.pl

Po opuszczeniu krainy wiecznego lodu i schroniska Quintino Sella, przemieszczamy się do kolejnej doliny i w miejscowości Valtournenche rozbijamy się na polu namiotowym.



Spokojne miejsce, sanitariaty ok, tylko szum górskiej rzeki może irytować na dłuższą metę, ale do wszystkiego można się przyzwyczaić.
By nie tracić aklimatyzacji, postanawiamy na drugi dzień wejść na Breithorn, ponoć to najłatwiejszy do zdobycia czterotysięcznik Jedynym ograniczeniem jest pogoda, która około 15 ma się popsuć, dlatego na maksa wykorzystujemy kolejki. Podjeżdżamy do Breuil Cervinia.



Skąd trzema kolejkami wyjeżdżamy na Testa Grigia. Stojąc na peronie jesteśmy w mniejszości, bo większość jadących do góry to ... narciarze, środek lata a tu trenują na całego.







Droga podejścia do Klein Matterhorn wiedzie po nartostradzie, idzie się całkiem przyjemnie, ubity i zmrożony śnieg jest jak chodnik.







Oczywiście najbardziej oszałamiający widok jest na niego ...



Sezon narciarski w pełni.







Oczywiście idę na końcu





Docieramy do najbrzydszego miejsca na tej drodze, do stacji kolejki na Klein Matterhorn, wybitne paskudztwo, tak samo brzydkie jak stacja kolejki na Testa Grigia. Idziemy jeszcze chwilę po płaskim w stronę lodowego plateau pod ścianą Breithornu.



Podzieliliśmy się na dwa zespoły, mocniejsi pocisnęli do przodu, dzięki czemu dotarli jeszcze na wierzchołek centralny, my wychodzimy tylko na najwyższy zachodni wierzchołek.



Schodzimy z nartostrady na mniej pewny teren, więc wiążemy się i ruszamy za tłumem, bo ludzi wchodzi i schodzi sporo z tej góry. Przejście po lodowcu ciągnie się niemiłosiernie, śnieg jest coraz bardziej grząski a ja idę coraz wolniej. Kuba postanawia wejść na prowadzenie i narzucić tempo bo inaczej nie dotrzemy na szczyt przed godziną odwrotu, która pozwoli zdążyć na ostatni kurs kolejki na dół. Podejście ścianą wcale nie jest takie banalne, jest stromo, miejscami lód a po śladach płyną strumienie wody, także łatwo można przemoczyć buty, do pokonania jedna konkretniejsza szczelina.









Na szczyt docieramy dziesięć minut przed wyznaczoną godziną odwrotu, szybka sesjona i schodzimy.















Widoki dość zbliżone do tych z Liskamma.





Tutaj dobrze widać ile lodowca ubyło.



Zermett.











Chmury piętrzą się coraz ciemniejsze, więc zagęszczamy ruchy.







Docieramy do KM, pogoda coraz marniejsza a są jeszcze osoby, które cisną w górę Narciarzy już nie ma, tylko do południa są dobre warunki, potem robi się niezła breja na stoku, pomimo że jest z górki i tak idzie się bardzo ciężko.









Jakieś dwieście metrów przed schroniskiem na Testa Grigia zaczyna padać deszcz. W schronisku wlewam w siebie cappuccino i lampkę prosecco, płynną kwintesencję tej ziemi. Pakujemy się do wagonika i przy grzmotach i błyskawicach uderzających w rejonie Matta zjeżdżamy do Cervini.

Kurcze, same 4-tysięczniki.
Faktycznie na tych poziomach zaczynają się już pojawiać jakieś realne objawy choroby wysokościowej?

_________________
SPROCKET
viewtopic.php?f=11&t=17068

Ciężko będąc w takim miejscu chodzić po niskich pagórkach To są łatwe szczyty aklimatyzacyjne. Choroba wysokościowa od 3k, wszystko zależy od organizmu, ale gdybym w ciągu doby z Bolęcina wyszedł na taki Breithorn to zgon murowany, znaczy obrzęku płuc, czy mózgu bym nie dostał, to nie te wysokości, ale zawroty głowy, ostry ból głowy, mdłości, ciężki i płytki oddech, to znacząco obniża komfort i chodzenie po górach zamienia się w mordęgę.

Pociągnę tutaj jeszcze kilka pobocznych wątków, związanych z tym wyjazdem, ponieważ do zakończenia ekspedycji został do zrobienia jeszcze jeden szczyt ... Matterhorn. W dniu, w którym szliśmy na Breithorn mieliśmy podchodzić do Carella i na następny dzień na szczyt, jednak od czwartku jest lipna pogoda, poprawę zapowiadają na poniedziałek. Mamy więc kilka wolnych dni od nadmiernego wysiłku, dla mnie to jak zbawienie, leżę i nic nie robię Następnego dnia chłopaki udają się na ferratę.



Jak im się chce, żar leje się z nieba, lubię ferratki, ale jakoś nie uśmiech mi się smażyć na skale.









Ja z Marcinem udaje się do Cervini na pizzę i cappuccino
Ale chłopaki maja oko i nawet ze ściany nas kontrolują



Cervini, no ładniutkie, ale do Zermett po drugiej stronie nawet nie ma co porównywać.

Na ostatnim zdjęciu wyglądasz jakbyś zmizerniał i schudł z 5 kg. A tu na Matterhorn przyjdzie wchodzić.

Wszystkie dni przeczytane, z mapą.
Porozglądałam się po tym terenie, ja to może chociaż do schronisk? od południa ze dwa widzę powyżej 3400 m.
Jak tam pojadę, to będzie na ciebie

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Mało jadłem, ale aż takiej wyrypy nie było bym tyle schudnął, za to jak wróciłem do domu to się 10+ zrobiło
Góry lodowcowe nie mają wybitnego uroku, tam się idzie zrobić wysokość lub trudności techniczne pokonać a ogólnie jest biało-czarno plus niebieskie niebo więc nie wiem czy Ci się będzie podobać.

Wracając z Cervini zauważam przy drodze parking ze sporą ilością samochodów i trochę ludzi, pojawia się myśl, coś ciekawego tu musi być. Idziemy zobaczyć co się czai za pagórkiem. Okazuje się, że to Lago Blu, jezioro w którym przegląda się Matterhorn. Ja się też przeglądnąłem



Woda jest bardzo czysta, pływają duże pstrągi i kaczki.









W sobotę koło południa ma się popsuć pogoda, więc chłopaki robią szybką akcję na niewielki szczyt powyżej Cervini.







Na przeciwko jest Matt, niestety chmury go zasłaniają



W niedzielę uskuteczniamy poskramianie tutejszych bestii

Super te Twoje relacje, naprawdę świetne.
Owocne lato. Tak szczerze mówiąc to chyba bym wolał nie wiedzieć, że są takie góry w zasięgu dnia jazdy samochodem.
Żyłbym spokojniej.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Apetyt był na więcej, ale pogoda kaprysiła
Ja kiedyś nie wiedziałem, ale jak się dowiedziałem to widzisz co się wyprawia
Dzięki.

super widoki z Breithorna w stronę Monte Rosy koniecznie muszę się tam przejść. Chodź droga mało interesująca i od strony wyciągów wygląda szpetnie.
Fajna górka na aklimatyzację ale bez wyjazdu kolejką bo można się wtedy nieźle załatwić.

Ile Was kosztował wyjazd kolejką i ile szliście z kolejki na szczyt i z powrotem?



najgorsze jest to, że jak tam raz pojedziesz to już jest po Tobie tzn. szybko chcesz znów tam wrócić. Ja się nie mogę doczekać następnego razu. Tyle tam jest tych szczytów do zrobienie, że miesiąc by nie starczył.
Strasznie Wam zazdroszczę tego wyjazdu. Odkładałem w czasie oglądanie tych relacji żeby się nie wkurzać

_________________
Galeria zdjęć

My jakąś aklimatyzację już mieliśmy a nie mieliśmy czasu by robić tą górkę z samego dołu, kolejka kosztowała coś koło 20E.



10-14 dni to max co można podziałać w takich górach, się szykuj na przyszły rok, może jakieś wole miejsce będzie

jeżeli tylko będę mógł to skorzystam z propozycji

_________________
Galeria zdjęć