Forum portalu turystyka-gorska.pl

Wszystko o górach
portal górski
Regulamin forum


Teraz jest Cz mar 28, 2024 10:07 am

Strefa czasowa: UTC + 1




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 9 ] 
Autor Wiadomość
PostNapisane: So lis 07, 2020 6:38 pm 
Przypadek beznadziejny
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr sie 31, 2005 7:05 am
Posty: 1607
Lokalizacja: Brzozówka k. Krakowa
Właśnie powinienem powoli zacząć pisać podsumowanie turystycznego roku 2020, bo najwyższa na to pora, ale znowu jestem spóźniony i to prawie 2 lata. Ale jak dobrze pójdzie to w styczniu wyjdę na czysto, ale zobaczymy. Póki co biorę się za rok 2018.

Święta, święta i po świętach – to powiedzenie zna każdy. Po świętach zwykle nic się nie chce, dlatego mimo kiepskich prognoz pogody postanowiliśmy się rozruszać.
Był 7 stycznia 2018 roku. W składzie Ula, Ela, Jurek i ja wyjechaliśmy samochodem na Przełęcz Salmopolską i stamtąd myk na Skrzyczne. Pogoda paskudna – mżyło, wiało, sypało, mgła, ale cel osiągnięty – czyli Skrzyczne, a co najważniejsze spaliliśmy trochę świątecznych kalorii…

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Od zawsze marzył mi się wschód słońca na Babiej Górze, ale nie w lecie w cieplarnianych warunkach, ale zimą przy siarczystym mrozie… Równo tydzień później, w tym samym składzie osobowym tego dokonujemy. Na górze było jakieś minus 20 stopni i do tego lodowaty wiatr, ale co tam. Te widoki były tego warte. Myślę, ze kiedyś napiszę z tego wejścia dłuższą relację. Póki co wrzucam 3 zdjęcia z tamtego dnia…

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Niespełna 2 tygodnie później – w sobotę 27 stycznia 2018 roku ponownie uderzamy na wschód słońca w góry. Tym razem naszym celem jest Potrójna w Beskidzie Małym. Bardzo wdzięczne miejsce do tego typu zjawisk. Wychodzimy z Rzyk czarnym szlakiem przy świetle czołówek, po wschodzie słońca robimy Łamaną Skałę i Leskowiec i schodzimy też do Rzyk, ale w zupełnie innym miejscu. Tym razem do naszej etatowej czwórki dołączył jeszcze Mariusz.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Jesteśmy na początku lutego, a tu ciekawostka. Nie trzeba jechać w góry aby złapać fajny – tym razem zachód słońca. Fotki zrobiłem kawałek od miejsca mojej pracy – zaraz po wyjściu z niej.

Obrazek

Obrazek

W niedzielę 11 lutego jedziemy do Jaworek a właściwie do Czarnej Wody, aby ze znajomymi z nowosądeckiego PTT wejść na Radziejową bez szlaku. Do naszej piątki z Potrójnej dołączyli tym razem Ania z Danielem. I tak w siódemkę wsparliśmy ekipę z PTT. Coroczna akcja górska nosi nazwę „Radziejowa na krechę” i ma swoich zagorzałych wielbicieli. Ja byłem po raz pierwszy, ale bardzo mi się spodobało. W drodze powrotnej było ognisko z degustacją różnych trunków. Oj wesoło było. Szkoda, że nie było to w sobotę, bo byłoby jeszcze weselej…

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dwa tygodnie później w sobotę 24 lutego 2018 roku w składzie Ela, Ula, Jurek, Pablo i ja uderzamy ponownie w Beskid Mały, ale tym razem w jego zachodnią część. Nie bez wysiłku wchodzimy na Czupel z Międzybrodzia Bialskiego. Pogoda miała być lepsza. Jak siedzieliśmy w schronisku na Magurce Wilkowickiej, sypało tak, że była to jedna wielka biała ściana. Po drodze bywało różnie, ale udaje się domknąć pętelkę i szczęśliwie dotrzeć do samochodu.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Tydzień później odwiedziłem moje rodzinne rejony – czyli Dolinę Kobylańską i Bolechowicką. To już był początek marca i wiosna już delikatnie zaczynała o sobie dawać znać.

Obrazek

Obrazek

W kolejny weekend (11.03.2018r.) uderzamy w Gorce na Lubań. Tym razem w składzie Ela, Ania, Gosia, Grażynka, Bożenka, Daniel i ja. Pogoda jest genialna, ale do czasu. Psuje się akurat wtedy jak wchodzimy na wieżę widokową na szczycie. W efekcie widoki były przednie ale nie ze szczytu. Zejście do Tylmanowej trochę się dłużyło, ale ostatecznie daliśmy radę.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Pod koniec marca (23 – 24.03.2018r.) uderzamy na pierwszy tego roku wyjazd dłuższy niż jednodniowy. Celem Bieszczady zimą. Mój plan aby wejść na Tarnicę na zachód słońca może i był dobry, ale przy lepszych warunkach. Zaczęliśmy wchodzić po południu przez Przełęcz Bukowską, Rozsypaniec i Halicz. Warunki były coraz gorsze, zapadaliśmy się w śniegu. Przyznam, że na Tarnicę wszedłem na ostatnich nogach. Już nie chodziło o zachód słońca, ale o to żeby przeżyć…

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W drugi dzień przy porywistym wietrze robimy Rawki i Krzemieniec. Krótki, ale bardzo intensywny weekend godny dłuższej relacji, która kiedyś na pewno powstanie…

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Tydzień później były święta, a w kolejną niedzielę udaliśmy się rodzinnie na Wawel. Raz na czas trzeba.

Obrazek

Obrazek

W kolejną niedzielę przy pięknej pogodzie - w ilości sztuk 6 szturmujemy Beskid Żywiecki. Robimy trasę z Żabnicy przez Romankę – Rysiankę – Halą Lipowską i Boraczą z powrotem do Żabnicy. Właściwie był to pierwszy wiosenny wypad w 2018 roku.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Kilka dni później powitałem wiosnę również w moim ukochanym Ojcowie...

Obrazek

Dwa dni później korzystamy z tego, że mieszkamy na Jurze i udajemy się szlakiem zamków jurajskich. Kolejno Rabsztyn, Bydlin i Siewierz przy znowu pięknej pogodzie.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Kilka dni później wyruszam z nowosądeckim PTT na pierwszy dłuższy wyjazd w tym roku. Celem jest park narodowy Szumawa znajdujący się na granicy Niemiec, Austrii i Czech. Dosiedliśmy się do autokaru w Krakowie i było jak zawsze z tą ekipą pięknie...
Zaczynamy w Czeskich Budziejowicach, następnie robimy szczyt nieopodal a na koniec zwiedzamy Czeski Krumlov...

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W drugim dniu wchodzimy na szczyt o nazwie Plechy, gdzie spotykamy dużą grupę z PTTK Nowy Sącz, a następnie docieramy do trójstyku granic Austrii, Czech i Niemiec. Pogoda świetna, wręcz upalnie jak na koniec kwietnia.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dzień trzeci to Grosse Arber – najwyższy szczyt Szumawy, leżący na terytorium Niemiec. Fajna wycieczka, super plenery, no i kapitalna ekipa.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Wieczorem imprezka z miejscowymi, z paleniem na stosie czeskich czarownic...

Obrazek

W ostatnim czwartym dniu wyjazdu, ponownie jesteśmy w Czeskim Krumlovie i tym razem zwiedzamy ogrody zamkowe...

Obrazek

Obrazek

Duża relacja jest pod tym linkiem, choć muszę na nowo wgrać zdjęcia...

viewtopic.php?f=11&t=19843

Długi majowy weekend trwał w najlepsze, więc wybraliśmy się rodzinnie do skalnego miasta w Ciężkowicach...

Obrazek

Obrazek

A dwa dni później do Jędrzejowa do muzeum zegarów...

Obrazek

Obrazek

Oraz do Nagłowic, gdzie jest dworek Mikołaja Reja.

Obrazek

Tydzień później razem z Elę, Anią, Moniką, Ulą i Jackiem uderzamy w Niskie Tatry na przepiękny szczyt Ohniste, poniżej którego znajduje się największe na Słowacji skalne okno.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dłuższa relacja pod tym linkiem:

viewtopic.php?f=11&t=20462

Raz na czas wybieram się też na rower – tym razem klasycznie razem z Pawłem: Ojców – Dolina Sąspowska – Pieskowa Skała.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Tydzień później znowu Ojców – tym razem spacer z córeczką. Ostatnie przetarcie przed wyjazdem do Rumunii.

Obrazek

30 maja 2018 roku wyruszamy na kolejny dłuższy wyjazd z nowosądeckim PTT. Tym razem celem są przepiękne Góry Zachodniorumuńskie (Apuseni), leżące w północno – zachodniej Rumunii. Mam okazję tu być po raz drugi w życiu i mam ogromny sentyment do tego miejsca.

W pierwszym dniu prosto z autokaru robimy Curcubăta Mare (1 849 m n.p.m.) najwyższy szczyt Gór Apuseni). Było upalnie, byliśmy niewyspani i zmęczeni podróżą, więc końcówka – już w hotelu była ciężka. Mówiąc krótko „bez show” :).

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W drugi dzień na ciężkim kacu robimy legendarny wąwóz Cheile Galbanei. Jestem tu po raz drugi i miejsce to wciąż robi na mnie równie wielkie wrażenie jak za pierwszym razem. Kapitalny, ambitny szlak – tzw. „Orla Perć Apuseni”.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W dniu trzecim nastąpiła niestety zmiana planów i zamiast kolejnej ambitnej trasy górskiej zwiedzamy Jaskinię Ghetarul Vartop. W drodze powrotnej zbaczamy w trójkę do jeszcze jednej jaskini. Ta była nawet fajna, ale Danielowi miejscowi podprowadzili kijki sprzed wejścia do niej, co ostatecznie przekreśliło ten dzień.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W czwartym dniu też miała być jaskinia Lodowa Scărişoara, ale nie szło się dopchać do wejścia, więc zrobiła się z tego taka niemrawa trasa. Dobrze, że choć ładne cerkiewki mogliśmy obejrzeć w drodze powrotnej.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W ostatnim dniu, wracając juz do domu zwiedzamy bardzo ładną Oradeę.

Obrazek

Obrazek

Niespełna 2 tygodnie później siedzę już w autokarze, który zmierza w Karpaty Ukraińskie. Tym razem organizatorem wyjazdu jest hutniczo-miejski oddział krakowskiego PTTK. Frekwencja słaba, możemy siedzieć na podwójnych miejscach, prognozy pogody fatalne, ale jest zabawa, są wiśniówki, cytrynówki, więc w drogę :).

Obrazek

Leje prawie całą noc, ale podróż jest wesoła. Nazajutrz leje dalej. Ludzie zakładają peleryny i ruszają w góry, a my z Moniką, Darkiem, Adamem i kierowcą Grześkiem zostajemy w autokarze. Potem lekki rekonesans po mieście i kilka piwek.

Obrazek

Jakąś cerkiewkę nawet też udało się zobaczyć. Bardzo fajny, spokojny dzień.

Obrazek

Jedziemy dalej autokarem, chwilowo przestało padać. Czas ucieka. Jest 20... 21... 22. Jest to na swój sposób zabawne. A niech się dzieje co chce. W końcu docieramy na miejsce. Szału ni ma, ale jakoś damy radę.

W drugim dniu przy zmiennej pogodzie robimy Pisany Kamień.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Na dole w sklepie mieli domaszną, co zapewniło nam zapasy i świetny humor na resztę wyjazdu :)

W trzecim dniu na ciężkim kacu jedziemy do Kamieńca Podolskiego. W autokarze spędziliśmy jakieś 10 godzin, ale co tam i tak było super, nie licząc rzeźni w drodze powrotnej. Ach ta konserwa... :).

Obrazek

Obrazek

W czwartym dniu wracamy w góry i robimy Jarovicę i Tomnatyk z charakterystycznymi kulami. Pogoda tradycyjnie zmienna, ale dało się chodzić.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Piątego dnia aura miała być najłaskawsza i była. Zatem praktycznie w słońcu wchodzimy na Popa Iwana Czarnohorskiego. To dopiero mój pierwszy dwutysięcznik w tym roku. Po zejściu słuchamy relacji z występu naszych piłkarzy w meczu z Senegalem. Wynik... wiadomo.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W przedostatnim dniu miała być króciutka trasa... W efekcie było ponad 30 km, a naszymi trofeami były Prohebtyna i Baba Ludowa.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Na koniec tego tygodniowego wyjazdu zwiedzamy jeszcze Halicz.

Obrazek

Obrazek

Dziwny był to wyjazd – pogoda nie rozpieszczała, góry nie jakieś topowe, choć wymagały dobrej kondycji, mała jak na warunki PTTK grupa, ale super towarzystwo. Stworzyliśmy naprawdę świetny, dobrze rozumiejący się team. Wielu uczestników znałem wcześniej, a tam poznałem kilka osób, które od tamtej pory często uczestniczą ze mną w górskich eskapadach (Krysia ze Staszkiem). Są też i tacy z którymi mamy regularny kontakt, choć w górach praktycznie się nie spotykamy – jak choćby Rafał czy Jasiu. Wyjazd zacny, a obszerna relacja z niego pod tym linkiem:

viewtopic.php?f=11&t=20295

Po tych zagranicznych wojażach oddałem się na jakiś czas mojej kolejnej pasji, czyli grzybobraniom. Tydzień po Ukrainie wyskoczyliśmy z Gosią w okolice Szczawy. Szału może nie było, ale coś tam zawsze się znalazło.

Obrazek

Obrazek

Dwa tygodnie później z kolegami z pracy w Beskid Mały...

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Tydzień później w prawie tym samym gronie znowu Beskid Mały...

Obrazek

Obrazek

W góry wracam czwartego sierpnia. W bardzo eksperymentalnym składzie trudnym do powtórzenia z Bożeną, Bohdanem i Danielem. Miał to być weekend w Małej Fatrze, ale przez dni Janosika w Terchowej wróciliśmy w środku nocy, wcześniej zdobywając Suchy i Mały Krywań.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Szczegółowa relacja kiedyś będzie.

Dwunastego sierpnia rozpoczynam długo oczekiwany długi dwutygodniowy urlop. Wyjeżdżamy rodzinnie najpierw na Dolny Śląsk. Zaczynamy od Twierdzy Kłodzkiej.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Drugiego dnia jedziemy do Czech i wchodzimy na Pradziada (żona z córką prawie wchodzą).

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Kolejnego dnia zwiedzamy Nachod i Nowe Mesto w Czechach.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dzień później ponownie Czechy i tamtejsze Góry Stołowe. Wchodzimy rodzinnie na Korunę a potem już samotnie na Spicak. Wracając już zatrzymujemy się w Wambierzycach z piękną Bazyliką.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Następny dzień, no kurcze znowu Czechy. Tym razem wycieczka do Pragi...

Obrazek

Obrazek
Obrazek

Obrazek

Kolejny tydzień spędzamy nad Bałtykiem w naszym ulubionym Unieściu...

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Tydzień po powrocie z wakacji, również w rodzinnym gronie udajemy się na Leskowiec z Rzyk. Częściowo bez szlaku, więc z drobnymi przygodami.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Niespełna 5 dni później siedzę już w autokarze Hutniczo-Miejskiego oddziału PTTK w Krakowie – zmierzającym do Wielkiej Fatry. Pogoda idealna. W pierwszym dniu razem z Radkiem Robimy indywidualna trasę i wchodzimy na Rakytov oraz Płoską.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Drugiego dnia też we dwójkę robimy całkiem ambitną trasę. Trawersujemy tym razem Płoską, wchodzimy na Borisov, a potem przechodzimy grań główną Wielkiej Fatry przez Ostredok i Kriżną. Po drodze spotykamy ludzi z naszej ekipy, idących w odwrotnym kierunku, ale oni na Borisov nie wchodzą.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W trzecim dniu wreszcie idziemy z całą grupą na Zwoleń, ale do czasu. Potem tworzymy pięcioosobową grupkę z Agatą, Dorotą, Marusią i Radkiem i schodzimy – zgodnie zresztą z pierwotnym planem do Wyżniej Rewuczy.

Obrazek
Obrazek

Obrazek

Obrazek

Relacja będzie.

Tydzień później rodzinnie uderzamy na Luboń Wielki Percią Borkowskiego. Miał to być ostatni trening przed wyjazdem do Grecji.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W kolejną niedzielę wyruszam do Grecji – ponownie z Hutniczo – Miejskim Oddziałem PTTK w Krakowie. Podróż długa ale wesoła, choć z różnymi obostrzeniami. W każdym razie w poniedziałek docieramy szczęśliwie na miejsce...

Obrazek

Obrazek

W drugim dniu odwiedzamy wodospady Calipso.

Obrazek

Obrazek

Dzień trzeci to kapitalne legendarne Meteory.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dzień później podejmujemy próbę zdobycia Mitikasa. Wszystko szło świetnie, ale do czasu. Potem załamanie pogody i konieczny odwrót. Skończyliśmy na wieczorku greckim. Szkoda, że bez zdobytego Olimpu, ale było i tak wesoło.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Kolejny dzień to nie kończąca się impreza na plaży.

Obrazek

Grecja - dzień 6 – to wycieczka do Skamieniałego Miasta i zakupy na nasze drugie podejście na Olimp.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dzień 7 miał być decydujący. Mieliśmy stanąć na szczycie Mitikasa, albo co najmniej dotrzeć do schroniska na 2 100 m n.p.m. I znowu pogoda nas pokonała. Całą noc i pół kolejnego dnia lało jak z cebra. Zamiast Olimpu było muzeum Dion, a wieczorem – już w Paralii finał MŚ w siatkówce Polska – Brazylia.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W ostatnim pełnym dniu nie pozostało nam nic innego jak pobyczyć się na plaży. Mitikas jak na złość co chwilę nam się odsłaniał zza chmur w pełnej krasie.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Nazajutrz, przyszło nam się pożegnać z piękną Paralią…

Obrazek

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w równie pięknej Macedonii. Za rok tu wrócę – obiecałem sobie…

Obrazek

Obszerna relacja z wyjazdu do Grecji znajduje się pod tym linkiem:

viewtopic.php?f=11&t=20683

Po powrocie z Grecji życie musiało toczyć się dalej. Brak sukcesu w walce i Mitikasem trochę uwierał, ale trzeba było sobie wyznaczyć kolejne cele. I tak 10 dni później wyjeżdżamy na 3-dniowy wyjazd na Słowację. Najpierw w 6-osobowej grupie (z Elą, Anią, Mariuszem i dwoma Pawłami) wchodzimy na Busov – najwyższy szczyt Beskidu Niskiego, tocząc wcześniej batalię z dziesiątkami cygańskich dzieci.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W miejscowości Remetské Hamre dołącza do nas Krysia ze Staszkiem i w tym gronie poznajemy najpiękniejsze zakątki gór Vyhorlat. W niedzielę najwyższy szczyt o tej samej nazwie co całe pasmo…

Obrazek

Obrazek

W poniedziałek natomiast jezioro Morskie Oko i legendarny przepiękny Sniński Kamień. Pogoda cudowna, było pięknie.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Relacja z tego wyjazdu pod tym linkiem:

viewtopic.php?f=11&t=20751

Ostatniego dnia października miała być piękna pogoda, więc wzięliśmy z kumplem z pracy dzień urlopu i pojechaliśmy na grzyby. Nie było ich zbyt wiele, ale połaziliśmy trochę po lesie, odwiedzając po drodze zamek Ogrodzieniec w Podzamczu.

Obrazek

Obrazek

Wydawało mi się wtedy, ze to definitywnie zamknie temat grzybobrań w 2018 roku, ale 6 listopada przypuściłem jeszcze atak na opieńki, obserwując przy okazji piękny zachód słońca.

Obrazek

Obrazek

Przed długim weekendem listopadowym okazało się od słowa do słowa, że Krysia ze Staszkiem jadą w Sudety zakończyć temat Korony Gór Polski. I tak nieśmiało podpięliśmy się z Danielem i Pawłem na tę eskapadę. Pierwszego dnia zdobyliśmy potwora w postaci Skopca…

Obrazek

Obrazek

A potem już poważniejszy twór czyli Skalnik – najwyższe wzniesienie jakże pięknych Rudaw Janowickich.

Obrazek

Obrazek

Drugiego dnia zrobiliśmy karkonoski klasyk – czyli Szrenica i Śnieżne Kotły ze Szklarskiej Poręby. Dzień krótki, więc trzeba się było streszczać, ale dało radę. Było święto narodowe, więc ładnie machaliśmy narodową flagą.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

W ostatnim dniu robimy Wysoką Kopę w Izerach, gdzie Stasiki dopełniły dzieła, a myśmy byli tego naocznymi świadkami. Błyskały flesze aparatów, strzelały korki od szampanów. Atmosfera była podniosła..

Obrazek

Obrazek

Na koniec, już wracając robimy jeszcze Chełmiec. Niestety we mgle. Wtedy właśnie pomyślałem, że też trzeba by w końcu skompletować tę koronę…

Obrazek

Tydzień później krótki wypad do doliny Racławski, którą mam niedaleko i w miarę regularnie odwiedzam.

Obrazek

Obrazek

Pierwszego grudnia uderzamy z Aldoną, Izą i Darkiem na koncert Quo Vadis, Wolf Spiker i Turbo. Było pięknie, tylko ta kaucja za te kubki od piwa… Ciężko się było w tym połapać, zwłaszcza po kilku piwach.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Dziewiątego grudnia wyjeżdżam na ostatni górski wypad w roku 2018. Razem z Bożeną, Jackiem, Elą, Moniką, Marzeną i Radkiem robimy Cichoń, Ostrą i Modyń w Beskidzie Wyspowym.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Turystyczny rok 2018 niemal tradycyjnie zamykam w Ojcowie w dniu 16 grudnia 2018r.

Obrazek

Obrazek

Na pewno nie był to zły pod względem turystycznym rok. Wreszcie udało mi się dotrzeć do Grecji. Niemal tradycyjnie odwiedziłem Ukrainę i Rumunię. Udało się też zrobić kilka pomniejszych wyjazdów jak choćby jesienne Karkonosze, czy też przepiękny Vyhorlat. Właściwie góry i nie tylko towarzyszyły mi na co dzień. Ale w tej beczce miodu była tez łyżka dziegciu – czyli brak powodzenia w ataku na Mitikasa – najwyższy szczyt Grecji. To był jeden z głównych celów na ten rok. No cóż – nie można mieć wszystkiego. Dziękuję wszystkim za towarzystwo na szlaku i poza nim… A na Mitikasa jeszcze wrócę jak zdrowie pozwoli.


Wojtek

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt lis 13, 2020 10:02 am 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr lip 12, 2017 7:32 am
Posty: 4097
No brawo :mrgreen: Ale się spiąłeś.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt lis 13, 2020 2:05 pm 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr paź 31, 2007 9:46 pm
Posty: 4463
Lokalizacja: GEKONY
Sporo z tych miejsc też odwiedziłem, fajnie wspominki:)
Zimowy wschód na Babiej na plus, ja jeszcze nie odhaczyłem tego must-do.
Radziejowa na krechę... pomysł super, kiedyś przez przypadek zrobiłem offroad i wyszliśmy w okolicach Złomistego Wierchu.
Szumawa - jedno z miejsc na mapie które koniecznie muszę odwiedzić przy dłuższym urlopie.
Co do zachodów słońca po pracy, ja mam szczęście niekiedy oglądać wschód z widokiem na Tatry zjeżdżając wzdłuż Doliny Brzoskwinki (Twoje okolice).
W Ciężkowicach mam miejsce w tym samym miejscu :lol:
Góry Apusenii... mmmmm, fajnie:) Jakieś większe trudności na tej perci? Widziałem opisy jak z alpejskiej ferraty :mrgreen:
Kamieniec Podolski.. trzeba kiedyś jechać odbić :wink:
Twoją Wielką Fatrę pamiętam, też super sprawa:)
Meteory - kolejna petarda do zobaczenia :lol:

Jak zwykle dużo, różnorodnie i na wypasie, oby jak najdłużej tak!

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt lis 13, 2020 2:18 pm 
Uzależniony ;-)

Dołączył(a): Pt sie 07, 2015 10:09 pm
Posty: 779
Lokalizacja: Chrzanów
Kurcze, chyba częściej byłeś w górach niż w domu, a do roboty miałeś czas chodzić ? :lol:
Kilka fajnych tras podpatrzyłem u Ciebie, więc jest plan, szczególnie ta pierwsza na Potrójną, też miałem taką pętelkę w planach i teraz mam info, że fajny wschód tam jest :D


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt lis 13, 2020 2:34 pm 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr lip 12, 2017 7:32 am
Posty: 4097
Wojtek to ma klawe życie. Też bym się tak puściła :roll:

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: So lis 14, 2020 9:00 pm 
Przypadek beznadziejny
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr sie 31, 2005 7:05 am
Posty: 1607
Lokalizacja: Brzozówka k. Krakowa
Redemption MM napisał(a):
No brawo :mrgreen: Ale się spiąłeś.


Dzięki. Oj tak, a i tak 2 lata wciąż w plecy :)

kefir napisał(a):
Radziejowa na krechę... pomysł super, kiedyś przez przypadek zrobiłem offroad i wyszliśmy w okolicach Złomistego Wierchu.


PTT Nowy Sącz to organizuje co roku. Ja wchodziłem już 3 razy i było super.

kefir napisał(a):
Co do zachodów słońca po pracy, ja mam szczęście niekiedy oglądać wschód z widokiem na Tatry zjeżdżając wzdłuż Doliny Brzoskwinki (Twoje okolice).


To rzeczywiście blisko mnie. Ja mam miejscówkę (pracę) ukierunkowana raczej na zachody słońca :)

kefir napisał(a):
Góry Apusenii... mmmmm, fajnie:) Jakieś większe trudności na tej perci? Widziałem opisy jak z alpejskiej ferraty


Pewne trudności są ale bez przesady. Jak byłem tam po raz pierwszy w 2013 roku to było jedno przejście po skale z wykorzystaniem tylko rąk. Kilka osób poleciało do wody na moich oczach, na szczęści obeszło się bez większych obrażeń. teraz wbili trochę stalowych kołków w skałę, więc raz na czas można oprzeć na nich nogę, więc jest trochę łatwiej. Zawsze można przejść korytem potoku. I tak najwięcej ludzi robi. Generalnie cały szlak kapitalny. Nieprzypadkowo to "Orla Perć" Apuseni.

kefir napisał(a):
Twoją Wielką Fatrę pamiętam, też super sprawa:)


Jeszcze mam 2 relacje zaległe do napisania z Wielkiej Fatry.

kefir napisał(a):
Jak zwykle dużo, różnorodnie i na wypasie, oby jak najdłużej tak!


Bardzo dziękuję. Życzę tego samego. Może w końcu uda się gdzieś wspólnie wybrać. Może z dzieciakami ?

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: So lis 14, 2020 9:07 pm 
Przypadek beznadziejny
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr sie 31, 2005 7:05 am
Posty: 1607
Lokalizacja: Brzozówka k. Krakowa
Damian78 napisał(a):
Kurcze, chyba częściej byłeś w górach niż w domu, a do roboty miałeś czas chodzić ?


Pozornie tak to wygląda, ale jestem zwykłem śmiertelnikiem. Mam 26 dni urlopu jak każdy. Jakoś tak się fajnie składało.

Damian78 napisał(a):
Kilka fajnych tras podpatrzyłem u Ciebie, więc jest plan, szczególnie ta pierwsza na Potrójną, też miałem taką pętelkę w planach i teraz mam info, że fajny wschód tam jest


Uwielbiam Potrójną i często na niej bywam. Z pętelką nie jest do końca tak różowo, bo kawał drogi trzeba pod koniec pokonywać asfaltem. Polecam wariant z dwoma samochodami.

Redemption MM napisał(a):
Wojtek to ma klawe życie. Też bym się tak puściła


Już zdaje się kilka razy się wstępnie umawialiśmy na wyjazdy. Jak coś to pisz na fb (Wojtek Krztoń) to można gdzieś razem uderzyć, choćby na jednodniówkę.

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: N lis 15, 2020 10:36 am 
Zasłużony

Dołączył(a): Wt kwi 05, 2016 3:42 pm
Posty: 269
Lokalizacja: Kraków
Carcass napisał(a):
Polecam wariant z dwoma samochodami.


Ja zastosowałem (w lipcu na Potrójnej) jeszcze inny wariant: 3 osoby w 1 aucie + 1 rower w bagażniku. Z Anią dzieliliśmy się jej nowo kupionym rowerkiem (ja na bardziej stromych podjazdach i co bardziej stromych zjazdach). A na przeł. Kocierskiej Ania z Basią poszły do restauracji na obiad, ja (w deszczu) zjechałem z przełęczy na rowerku, potem trochę pod górkę -aż do samochodu. Powtórzyliśmy jeszcze ten patent na wycieczce przez Muńcuł na Rycerzową. Sporo pchania pod górkę, ale dzięki temu reszta wycieczki nie musiała czekać 40 minut na racuchy w schronisku, nie mówiąc o kilometrach po asfalcie z Soblówki do wsi Ujsoły.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pn lis 16, 2020 11:23 am 
Przypadek beznadziejny
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr sie 31, 2005 7:05 am
Posty: 1607
Lokalizacja: Brzozówka k. Krakowa
krzysztof_KrK napisał(a):
Ja zastosowałem (w lipcu na Potrójnej) jeszcze inny wariant: 3 osoby w 1 aucie + 1 rower w bagażniku. Z Anią dzieliliśmy się jej nowo kupionym rowerkiem (ja na bardziej stromych podjazdach i co bardziej stromych zjazdach). A na przeł. Kocierskiej Ania z Basią poszły do restauracji na obiad, ja (w deszczu) zjechałem z przełęczy na rowerku, potem trochę pod górkę -aż do samochodu. Powtórzyliśmy jeszcze ten patent na wycieczce przez Muńcuł na Rycerzową. Sporo pchania pod górkę, ale dzięki temu reszta wycieczki nie musiała czekać 40 minut na racuchy w schronisku, nie mówiąc o kilometrach po asfalcie z Soblówki do wsi Ujsoły.


Toż to prawdziwe rozwiązanie hybrydowe - bardzo na czasie :). Bez dwóch zdań otwiera to sporo nowych możliwości.

_________________
Góry mogą zastąpić wiele leków, ale żaden lek nie zastąpi gór.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 9 ] 

Strefa czasowa: UTC + 1


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Bing [Bot] i 12 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów

Szukaj:
Skocz do:  
POWERED_BY
Polityka prywatności i ciasteczka
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL